لندن، بزرگترین شهر اروپا، با نمادی شناخته میشود که نهتنها یک بنای ارزشمند تاریخی است، که دستاوردی شگفتانگیز در مهندسی نیز به شما میرود. بیگ بن [Big Ben] از شناختهشدهترین بناهای انگلستان است که داستانهای بسیاری از اراده، ایثار و مقاومت برای گرفتن دارد. با دارالترجمه انگلیسی کتیبه همراه باشید تا داستان معروفترین ساعت جهان را برای شما بازگو کنیم.
همه چیز از آتشسوزی سال 1834، در کاخ وستمینیستر [West Minister Palace] آغاز شد. دورهای که ملکه ویکتوریای مقتدر بر بریتانیا حکومت میکرد. طی این آتشسوزی مهیب، ساختمان پارلمان بریتانیا به طور کلی از بین رفت. بخشهایی از این ساختمان که برای انگلیسیها بسیار به لحاظ تاریخی و سیاسی اهمیت ویژهای داشت، با فداکاری نجات پیدا کرد. برای مدتی نسبتا طولانی کشمکشهای درونی حکومت مانع از ساخت بنایی مجدد در این محل میشد. تا اینکه در نهایت طی مسابقهای، بیش از 400 طرح مختلف برای آن ارائه شد. از میان تمام آثار، معمار بزرگ برتانیایی، «سر چارلز بری» [Sir Charles Barry] کسی بود که موفق شد افتخار ساخت ساختمانی را به دست آورد بزرگترین تحولات انگلستان در سالهای بعد در آن رقم خورده است.
طرح بری تنها شامل ساختمان پارلمان میشد. در حین گفتگوها برای نهایی کردن طرح، ایده ساخت ساعتی بزرگ که دقیقترین لحظهها را با توجه به زمان گرینویچ همواره نمایش دهد مطرح شد. چنین ایدهای در آن زمان به شدت سخت و غیرممکن به نظر میرسید. با این حال آنها مصمم بودند که این رویا را برای انگلستان یه حقیقت تبدیل کنند.
دو چالش برای رسیدن به این دستاورد بر سر راه مهندسان بود. یک چالش ساخت خود ساعت بود که باید با ابعادی بسیار بزرگ میتوانست دقتی در حد هزارم ثانیه را ارائه دهد. چالش دیگر ساخت برجی بود که این ساعت بزرگ را در خود نگه دارد. چارلز بری، خودش بر طراحی ساخت برج را انجام داد و در حین آن از مشاوره دوستانش نیز استفاده کرد. ساخت ساعت را نیز به «ادموند بکت دنیسون» [Edmund Beckett Denison] سپردند.
این ساعت دارای یک ناقوس بزرگ و 4 نمایشگر در چهار طرف برج است. چهار زنگ کوچکتر نیز برای همنوایی با ناقوس بزرگ در نظر گرفته شده بود. تمامی تجهیزات را از طریق رودخانه تیمز [Thames River] به محل مورد نظر آوردند و از آنجا به وسیله گاریهای بزرگی که توسط 16 اسب کشیده میشد به پای برج رساندند. حمل ناقوسی به وزن 13 تن به بالای برج، خود یک چالش اساسی بود که بالاخره مهندسان موفق به انجام شدند. جالب است بدانید که در هنگام نصب ساعت، مهندسان متوجه ناهمگونیهایی در ابعاد برج شدند، به طوریکه ساعت نمیتوانست درست در جای خود قرار گیرد. اما به هر ترتیب از پس این مشکل نیز برآمدند.
سال 1859، برای اولین بار ناقوس بیگبن به صدا درآمد.
در مورد نام این ساعت ابهاماتی وجود دارد. قویترین احتمال، برگرفتن نام «سر بنجامین هال» [Sir Benjamin Hall]، یکی از سیاستمنداران برجسته و مورداحترام است. البته این نام تنها مربوط به ساعت است و برج را به طور رسمی با نام «برج الیزابت» [Elizabeth Tower] میشناسند.
اگر امروز به بازدید از این ناقوس غولپیکر بروید، دیدن شکافی بزرگ بر آن شما را شگفتزده خواهد کرد. این شکاف در همان روزهای اول بر اثر برخورد چکش بر بدنه ناقوس به وجود آمده است. اما با استفاده از یک چکش کوچکتر و تغییر زاویه ناقوس، موفق شدند از تخریب بیشتر آن جلوگیری کنند و تا به امروز صدایش را در تمام ساعتها و همینطور جشنهای مهم بشنوند.
این ساعت غول پیکر که امروز بیش از 160 سال از عمر آن میگذرد، نزدیک به 10 متر قطر دارد. عقربههای کوچک آن 2.8 متر و عقربه بزرگ آن 4.3 متر طول دارد. ارتفاع برج نیز حدود 96 متر است.
